Post by Deleted on Oct 2, 2023 18:16:56 GMT
Худо тавассути пайғамбар Ишаъё 2000 сол пеш аз мавҷудияти ислом, пешгӯиҳо / пешгӯиҳо дар бораи марги Исо дар сайёраи мо сухан мегуфт. Пас аз 2000 сол ин пешгӯиҳо иҷро шуданд. Худо марги Исоро дар салиб тасвир кард, то гуноҳҳоро аз мо ба бадани Ӯ интиқол диҳад, то моро аз дӯзах ва ҷазои Худо барои гуноҳҳо озод кунад. Худо гуноҳҳои моро ба воситаи имон ба Писараш Исо мебахшад, аммо Ӯ ба мо амр мекунад, ки бо имон ба Исо ҳаёти муқаддасро ба даст орем:
Кӣ ба он чизе ки аз мо шуниданд, бовар кард ва бозуи Худованд ба кӣ зоҳир шуд?
2 Зеро ки Ӯ пеши Ӯ чун насл ва мисли навдае аз хоки хушк баромад; Дар Ӯ ҳеҷ шаклу бузургӣ нест; ва мо Ӯро дидем, ва дар Ӯ ҳеҷ намуди зоҳирие набуд, ки моро ба сӯи Ӯ ҷалб кунад.
3 Ӯро дар пеши мардум хор ва хор шуд, Марди ғамгин ва ошнои ғам, ва мо рӯйи худро аз Ӯ пинҳон кардем. Ӯ нафрат дошт ва мо дар бораи Ӯ чизе намепиндоштем.
4 Аммо Ӯ заъфҳои моро ба гардани Худ гирифт ва бемориҳои моро бардошт; ва мо гумон доштем, ки Худо ӯро забт кардааст, азоб ва хору залил кардааст.
5 Аммо Ӯ барои гуноҳҳои мо маҷрӯҳ шуд ва барои гуноҳҳои мо кӯфта шуд; азоби осоиштагии мо бар Ӯ буд ва бо захмҳои Ӯ шифо ёфтем.
6Ҳамаамон мисли гӯсфандон гумроҳ шудаем, ҳар кас ба роҳи худ равона шудем, ва Худованд гуноҳи ҳамаи моро ба гардани Ӯ бор кардааст.
7 Ӯро шиканҷа карданд, вале Ӯ ихтиёран азоб кашид ва даҳони Худро накушод; мисли гӯсфанд Ӯро ба забҳ бурданд, ва мисли баррае, ки дар пеши пашмтарошаш хомӯш аст, ва Ӯ даҳони Худро накушод.
8 Ӯ аз ғуломӣ ва доварӣ гирифта шуд; аммо насли Ӯро кӣ шарҳ медиҳад? зеро ки Ӯ аз замини зиндагон нест карда шудааст; барои чиноятхои халки худ ба катл гирифтор шудам.
9 Онҳо ба ӯ қабри бо шарирон таъин карданд, аммо вайро дар назди марди сарватманд дафн карданд, зеро ки ӯ гуноҳе накарда буд, ва дар даҳони ӯ ҳеҷ дурӯғе ёфт нашуд.
10 Аммо Худованд писанд омад, ки Ӯро бизанад, ва Ӯро ба шиканҷа супурд; ҳангоме ки ҷони Ӯ қурбонии кафорат меорад, ӯ насли дарозе хоҳад дид ва иродаи Худованд бо дасти Ӯ бомуваффақият иҷро хоҳад шуд.
11 Ба талоши нафси худ бо қаноат назар хоҳад кард; ба воситаи шинохти Ӯ, Ӯ, Одил, Бандаи Ман, бисёриҳоро сафед мекунад ва гуноҳҳои онҳоро ба гардани Худ хоҳад гирифт.
12Бинобар ин ба Ӯ дар миёни бузургон насиб хоҳам дод, ва Ӯ ғаниматро бо тавоноён тақсим хоҳад кард, зеро ки Ӯ ҷони Худро ба марг супурда, дар қатори бадкорон шумурда шуд, дар ҳоле ки гуноҳи бисёриҳоро ба дӯш гирифт ва шафоъаткунандаи ҷинояткорон шуд.
Кӣ ба он чизе ки аз мо шуниданд, бовар кард ва бозуи Худованд ба кӣ зоҳир шуд?
2 Зеро ки Ӯ пеши Ӯ чун насл ва мисли навдае аз хоки хушк баромад; Дар Ӯ ҳеҷ шаклу бузургӣ нест; ва мо Ӯро дидем, ва дар Ӯ ҳеҷ намуди зоҳирие набуд, ки моро ба сӯи Ӯ ҷалб кунад.
3 Ӯро дар пеши мардум хор ва хор шуд, Марди ғамгин ва ошнои ғам, ва мо рӯйи худро аз Ӯ пинҳон кардем. Ӯ нафрат дошт ва мо дар бораи Ӯ чизе намепиндоштем.
4 Аммо Ӯ заъфҳои моро ба гардани Худ гирифт ва бемориҳои моро бардошт; ва мо гумон доштем, ки Худо ӯро забт кардааст, азоб ва хору залил кардааст.
5 Аммо Ӯ барои гуноҳҳои мо маҷрӯҳ шуд ва барои гуноҳҳои мо кӯфта шуд; азоби осоиштагии мо бар Ӯ буд ва бо захмҳои Ӯ шифо ёфтем.
6Ҳамаамон мисли гӯсфандон гумроҳ шудаем, ҳар кас ба роҳи худ равона шудем, ва Худованд гуноҳи ҳамаи моро ба гардани Ӯ бор кардааст.
7 Ӯро шиканҷа карданд, вале Ӯ ихтиёран азоб кашид ва даҳони Худро накушод; мисли гӯсфанд Ӯро ба забҳ бурданд, ва мисли баррае, ки дар пеши пашмтарошаш хомӯш аст, ва Ӯ даҳони Худро накушод.
8 Ӯ аз ғуломӣ ва доварӣ гирифта шуд; аммо насли Ӯро кӣ шарҳ медиҳад? зеро ки Ӯ аз замини зиндагон нест карда шудааст; барои чиноятхои халки худ ба катл гирифтор шудам.
9 Онҳо ба ӯ қабри бо шарирон таъин карданд, аммо вайро дар назди марди сарватманд дафн карданд, зеро ки ӯ гуноҳе накарда буд, ва дар даҳони ӯ ҳеҷ дурӯғе ёфт нашуд.
10 Аммо Худованд писанд омад, ки Ӯро бизанад, ва Ӯро ба шиканҷа супурд; ҳангоме ки ҷони Ӯ қурбонии кафорат меорад, ӯ насли дарозе хоҳад дид ва иродаи Худованд бо дасти Ӯ бомуваффақият иҷро хоҳад шуд.
11 Ба талоши нафси худ бо қаноат назар хоҳад кард; ба воситаи шинохти Ӯ, Ӯ, Одил, Бандаи Ман, бисёриҳоро сафед мекунад ва гуноҳҳои онҳоро ба гардани Худ хоҳад гирифт.
12Бинобар ин ба Ӯ дар миёни бузургон насиб хоҳам дод, ва Ӯ ғаниматро бо тавоноён тақсим хоҳад кард, зеро ки Ӯ ҷони Худро ба марг супурда, дар қатори бадкорон шумурда шуд, дар ҳоле ки гуноҳи бисёриҳоро ба дӯш гирифт ва шафоъаткунандаи ҷинояткорон шуд.