Post by Deleted on Oct 4, 2023 11:04:54 GMT
(САВОЛИ КИТОБИ МУҚАДДАС) Оё касе метавонад тавба кунад, аз гуноҳи худ рӯй гардонад ва аз дӯзах наҷот ёбад? Оё ин имконпазир аст? Чӣ мешавад, агар касе зино кунад, ҳамҷинсгароӣ кунад, исқоти ҳамл кунад, шаҳвати нафсонӣ дошта бошад ва ғайра? Оё чунин одамон метавонанд ба шинохти ҳақиқат дар масеҳият омада, тавба кунанд ва наҷот ёбанд? Ман танҳо ҳайронам, ки оё Худо онҳоро наҷот дода метавонад, агар онҳо дар гуноҳҳои худ намиранд ва дар ҳақиқат тавба накунанд?
(ҶАВОБ КИТОБИ МУҚАДДАС) Салом ба номи Исо. ҲА, раҳмати олиҷаноби Худо ба ин одамоне, ки ҳамаи гуноҳҳои номбаршуда ва инчунин гуноҳҳои дигарро содир кардаанд. Ин аст далели равшан аз як порча:
«Оё намедонед, ки золимон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд? Фирефта нашавед: на зинокорон, на бутпарастон, на зинокорон, на занона, на ҳамҷинсгароён, на дуздон, на тамаъкорон, на майзадагон, на бадгӯён, на қаллобон вориси Малакути Худо хоҳанд шуд: Баъзе аз шумо чунин буданд, лекин шумо шуста шуда, қудсият ёфтед, вале ба исми Худованд Исои Масеҳ ва ба василаи Рӯҳи Худои мо сафед шудаед».
Довуд барои зино ва куштор бахшида мешавад, писари гумроҳ барои ҳаёти ваҳшӣ ва муошират бо фоҳишаҳо бахшида мешавад, Петрус барои се бор инкор кардани Исо бахшида шудааст ва ӯ метавонад омурзиши гуноҳҳои зиёд гирад.
Оё шумо дар бораи эътиқод шунидаед, ки як бор наҷотёфтагон ҳамеша наҷот хоҳанд ёфт (ё бидъати амнияти абадӣ)? ҲЕҶ ШБЕКА НЕСТ, ки эътиқод ба амнияти ҷовидонӣ боиси зино ва вайрон шудани оилаҳо ба сабаби он ва худкушӣ ва амалҳои ҷиноӣ шудааст! Ҷорҷ Содини бисёр одамонро ба ин бовар карда куштанд: як бор наҷот ёфт, ҳамеша наҷот ёфт! Ин порчаи Библияро дар хотир доред:
Оё намедонед, ки золимон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд? Фирефта нашавед; на зинокорон, на бутпарастон, на зинокорон, на занона, на ҳамҷинсгароён, на дуздон, на тамаъкорон, на майзадагон, на бадгӯён, на фиребгарон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд.
Тавба кун, вагарна ҳалок мешавӣ. омин
(ҶАВОБ КИТОБИ МУҚАДДАС) Салом ба номи Исо. ҲА, раҳмати олиҷаноби Худо ба ин одамоне, ки ҳамаи гуноҳҳои номбаршуда ва инчунин гуноҳҳои дигарро содир кардаанд. Ин аст далели равшан аз як порча:
«Оё намедонед, ки золимон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд? Фирефта нашавед: на зинокорон, на бутпарастон, на зинокорон, на занона, на ҳамҷинсгароён, на дуздон, на тамаъкорон, на майзадагон, на бадгӯён, на қаллобон вориси Малакути Худо хоҳанд шуд: Баъзе аз шумо чунин буданд, лекин шумо шуста шуда, қудсият ёфтед, вале ба исми Худованд Исои Масеҳ ва ба василаи Рӯҳи Худои мо сафед шудаед».
Довуд барои зино ва куштор бахшида мешавад, писари гумроҳ барои ҳаёти ваҳшӣ ва муошират бо фоҳишаҳо бахшида мешавад, Петрус барои се бор инкор кардани Исо бахшида шудааст ва ӯ метавонад омурзиши гуноҳҳои зиёд гирад.
Оё шумо дар бораи эътиқод шунидаед, ки як бор наҷотёфтагон ҳамеша наҷот хоҳанд ёфт (ё бидъати амнияти абадӣ)? ҲЕҶ ШБЕКА НЕСТ, ки эътиқод ба амнияти ҷовидонӣ боиси зино ва вайрон шудани оилаҳо ба сабаби он ва худкушӣ ва амалҳои ҷиноӣ шудааст! Ҷорҷ Содини бисёр одамонро ба ин бовар карда куштанд: як бор наҷот ёфт, ҳамеша наҷот ёфт! Ин порчаи Библияро дар хотир доред:
Оё намедонед, ки золимон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд? Фирефта нашавед; на зинокорон, на бутпарастон, на зинокорон, на занона, на ҳамҷинсгароён, на дуздон, на тамаъкорон, на майзадагон, на бадгӯён, на фиребгарон вориси Малакути Худо нахоҳанд шуд.
Тавба кун, вагарна ҳалок мешавӣ. омин